Όχι για την "γκλαμουριά", όχι για το θεαθήναι_
Για την ανατριχίλα, για το δέος, για την αρτιότητα, για την αίσθηση, για την αρχιτεκτονική_
Για την ανατριχίλα, για το δέος, για την αρτιότητα, για την αίσθηση, για την αρχιτεκτονική_
Αναβιωτική Αποικιακή, Ρωμαϊκή, Ομοσπονδιακή, Γεωργιανής Αναγέννησης, Νεωτεριστική, Κλασικισμού, Αμφιλεγόμενη, κι άλλα δείγματα συνθέτουν μια εικόνα ιστορικής διαδρομής μέσα από πράσινο, λιθόστρωτα δρομάκια, βοκαμβίλιες, ιδέες, διάνοιες και σκέψεις_
Το Εκλεκτικιστικό αρχιτεκτονικό μείγμα του Χάρβαρντ βοηθά να εξηγήσουμε τις αξίες του, τις προτεραιότητες των ακαδημαϊκών προγραμμάτων του, τις απαντήσεις στις νέες μεθόδους διδασκαλίας, την επιθυμία του για στενότερη συνεργασία, την αγκαλιά του με το αστικό περιβάλλον, και τη συνεχή ευελιξία του.
Ξεκινώντας το 1636 (παρακαλώ!), οι υπεύθυνοι αποφάσιζαν κτίσμα κτίσμα τι θα κατασκευαστεί.
Κάπου στη πορεία, το δομημένο περιβάλλον είχε αποτέλεσμα που επηρέαζε το πώς συμπεριφέρεται και αλληλεπιδρά στην καθημερινότητά του, το προσωπικό, οι καθηγητές και οι μαθητές_
Η προκύπτουσα πανεπιστημιούπολη αναπτύχθηκε από αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί "το βλέμμα του Χάρβαντ" [aspectusHarvard]_
Δες περισσότερη αμφιλεγόμενη αρχιτεκτονική_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου